ANNELER GUNU VE BEN

ANNELER GUNU VE KARMASIK DUYGULARIM

Hayat ne kadar büyük bir bilinmezlikler, süprizler yumağı. Her şey sadece yaşadığın anda var, onun dışındakilere karşı ne yazık ki çaresiziz.

Bir kadının tadabileceği belki de en güzel duygu, yaşayabileceği en güzel tatmin annelik. Çocuğumun yüzüne her batığımda içime dolan tarifi imkansız mutluluk. Çocuğumun mutluluğunu gördüğümde yaşadığım tatmin, belki anneliği tarife biraz olsun yetebilecek tanımlar olabilir.

3 gün önce kızımın kulak rahatsızlığı için polikiliniğe gitmek için yola çıktığımda, o gün olacaklarla ilgili hiç bir fikrim yoktu. Tek düşüncem kızımın kulağındaki rahatsızlığı biran önce iyileştirebilmekti. Doktora gösterecek ve ilaç alacaktık.

Arabaya bindiğimde birşeylerin ters gittiğini hissetmeye başladım. Bacağımı kontrol etmekte zorlanıyordum ve şiddetli bir sancı vardı karnımda. Hemen eşimi aradım ve kısa süre içinde yanımıza geldi ve hep birlikte kızı polikiliniğe götürdük. İnsan söz konusu çocuğu olunca, kendi dertlerini bir kenara bırakıp, sadece çocuğuna odaklanabiliyor. Bende de aynısı oldu sanırım. Ama eşiminim ısrarları ile hazır polikiliniğe kadar gitmişken bir de ben doktora görüneyim dedim. Amacım doktordan ağrı kesici gibi bir ilaç istemekti. Ama işler her zaman düşündüğünüz gibi gitmeyebiliyor.

Her şey çorap söküğü gibi ilerlemeye başlamıştı bir kere. Doktor beni gördü ve hemen muayene etmem gerekli dedi, kendimi bir anda muayene odasında buldum. Doktor iç kanaman var dedi, şok oldum. Doktor hamilesin dedi, sevinmek geldi içimden ama hemen sonrasında ekledi bu bir dış gebelik hemen sonlandırmak gerek diye. Kafam allak bullak olmuştu, dış gebelik de ne acaba? Daha önce duymuştum ama hiç bunu yaşayacağımı düşünmediğim için detay bilgi almamıştım. Kafamda kocaman soru işaretleri ile eşimle birbirimize bakakaldık. Doktorun son söylediklerinden hatırladığım 1-2 saat içinde ameliyata alınmam gerekiyormuş, hayatı tehlike var…

O anda yanımda ağlayan kızımı sakinleştirmeye çalışıp, aynı zamanda olayları anlamaya çalışıyordum. Tek düşündüğüm kızıma ne olacak? sorusu idi. Hemen kızımla ilgilenmesi için arkadaşımı aradım, kızıma onun anlayacağı şekilde birkaç gün arkadaşında kalması gerektiğini anlattım ve hastaneye yattım.

Narkozun etkisi geçtiğinde daha net olayları anlar olmuştum. Evet yeni bebeğimizi kaybetmiştik, bu duygu insan içini burkan değişik bir acı. Hemde sebebini bile bilmiyorduk. Ama yanımızda bize hayat veren, mutluluk kaynağımız kızımız vardı, çok şükür. Benim yanıma gelmiş, bana hemşirelik yapacağını söylüyor ve bana moral vermeye çalışıyordu.

Evet annelik tarifi zor bir durum ve ben bu yıl anneler günü arifesinde yeniden anne olacağımı öğrendim, birkaç saniye buna sevindim, sonrasında bebeğin alınması gerektiğini öğrendim sarsıldım, daha olmamış bebeğimi kaybettim çok üzüldüm, ama kızım şu anda çok sağlıklı, birlikteyiz ve ona bana hayat katıyor.